Φυσικοί και τεχνητοί λόφοι στο Χονγκ Κονγκ σκεπάζονται με τσιμέντο - όχι για κάποια νέο επιβλητικό πρότζεκτ αλλά σε μία προσπάθεια των τοπικών αρχών να κηδεύσουν τους νεκρούς.

Στην πόλη των 1.106 τετραγωνικών χιλιομέτρων ζουν 7,3 εκατομμύρια κάτοικοι που γεννιούνται και πεθαίνουν με τους ίδιους ρυθμούς στο πυκνοκατοικημένο λιμάνι της Κίνας. Καθώς ο χρόνος περνά, αρχίζουν να δημιουργούνται σοβαρά χωροταξικά προβλήματα όχι μόνο για τους ζωντανούς αλλά και για τους νεκρούς του Χονγκ Κονγκ.

Oι τιμές γης είναι στα ύψη και θέσεις μόνιμες πάρκινγκ αγοράζονται για εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια. Πολλοί κάτοικοι δυσκολεύονται να βρουν ακόμα και προσωρινή στέγη για να ζήσουν και η στενότητα χώρου είναι εξίσου έκδηλη στην αναζήτηση τελευταίας κατοικίας. Ιδιωτικά κοιμητήρια λειτουργούν υπό ένα ιδιότυπο καθεστώς και χρεώνουν για έναν μόνιμο τάφο 36.000 δολάρια ενώ η καθηγήτρια του πανεπιστημίου του Χονγκ Κονγκ Έμι Τσο, που μελετά τα στατιστικά, λέει πως σε ορισμένες περιπτώσεις τάφοι έχουν πωληθεί και τέσσερις φορές ακριβότερα, ξεπερνώντας τα 140.000 δολάρια.

Οι χρεώσεις στα δημοτικά νεκροταφεία είναι χαμηλότερες αλλά όλοι οι μόνιμοι τάφοι είναι από καιρό κατειλημμένοι και στους υπόλοιπους εφαρμόζεται υποχρεωτική εκταφή στα έξι χρόνια. Οι περισσότεροι κάτοικοι επιλέγουν τελικά την αποτέφρωση των οικείων τους αλλά ακόμα και σε αυτές τις περιπτώσεις όμως, όσοι θέλουν να τοποθετήσουν τις τεφροδόχους στους ειδικούς χώρους φύλαξης, περιμένουν ακόμα και εφτά χρόνια με τις λίστες αναμονής να είναι γεμάτες από χιλιάδες οικογένειες, λέει η Τσο.

Ο φωτογράφος Finbarr Fallon, επισκέφτηκε όλα τα αχανή νεκροταφεία του Χονγκ Κονγκ που ρίχνουν την σκιά τους μέσα στα όρια ζωντανής πόλης.

Στην τελευταία συλλογή φωτογραφιών "Dead Space" ο Fallon καταφέρνει να απαθανατίσει την ασφυκτική σχέση της πόλης με τα κοιμητήρια της. «Ήθελα να αποτυπώσω τη σχέση των ζωντανών με τους νεκρούς σε μία σύνθεση», λέει ο καλλιτέχνης.