Είναι γνωστή ως «η πόλη των νεκρών» και θεωρείται η μεγαλύτερη νεκρόπολη του Καύκασου. Οι νεκροί βρίσκονται σε περίτεχνους τάφους, που μοιάζουν με σπίτια. Σύμφωνα με τον θρύλο, τον 18ο αιώνα σοβαρή ασθένεια χτύπησε την περιοχή και στοίχισε τη ζωή στο 90% του πληθυσμού. Οι ασθενείς έχτισαν σπίτια για να απομονωθούν από τον υγιή πληθυσμό και περίμεναν τον θάνατό τους. Όταν πέθαναν οι σωροί τους παρέμειναν μέσα στα σπίτια όπου βρίσκονται μέχρι σήμερα.
Πιθανώς, η συγκεκριμένη πρακτική αποτελούσε ταφικό έθιμο των ντόπιων. Η νεκρόπολη χτίστηκε από τους κατοίκους της περιοχής, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στις κορυφογραμμές του βουνού πριν εκατοντάδες χρόνια. Βρίσκεται εν μέσω μιας καταπράσινης κοιλάδας, στο ύψωμα λόφου και μπροστά της ρέει ένα ποτάμι. Πίσω της διαγράφονται οι, ύψους 4.000 μέτρων, κορυφές του βουνού ενώ σε χαμηλότερο υψόμετρο δεσπόζει τετράγωνος πύργος, ο οποίος χτίστηκε για να «παρακολουθούν» από εκεί τους νεκρούς.
Τα κτίσματα ακολουθούν την αρχιτεκτονική του αρχαίου πολιτισμού που αναπτύχθηκε στον νότιο Καύκασο πριν χιλιάδες χρόνια. Συνολικά υπάρχουν 99 διαφορετικά σπίτια- μαυσωλεία με το παλαιότερο να χρονολογείται τον 12ο αιώνα μ.Χ.. Έχουν απόσταση μεταξύ τους και στους μπροστινούς τοίχους υπάρχουν τετράγωνες οπές, όπου τοποθετούσαν μέσα σε ξύλινες βάρκες τα πτώματα.
Τα μεγάλα κτίσματα έχουν έως τέσσερις ορόφους ενώ τα μικρότερα είναι μονώροφα. Έχουν κωνοειδείς σκεπές με ραβδώσεις και μπροστά από κάθε σπίτι υπάρχει πηγάδι, όπου οι συγγενείς των νεκρών έριχναν νόμισμα. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, αν το κέρμα χτυπούσε πάνω σε πέτρα σήμαινε ότι ο νεκρός θα πήγαινε στον παράδεισο.
Ένας άλλος θρύλος αναφέρει ότι το μέρος είναι καταραμένο και κάθε ζωντανός που θα περπατήσει ανάμεσα στα σπίτια του χωριού δεν θα μπορέσει να φύγει. Ωστόσο, το υπέροχο φυσικό τοπίο και το μυστήριο που συντροφεύει τη νεκρόπολη προσελκύει επισκέπτες, οι οποίοι ανεβαίνουν στην κορυφή του λόφου για να θαυμάσουν τη θέα στην καταπράσινη κοιλάδα.
